Vn sonet fatz malvatz e bo
E re no sai de cal razo
Ni de cvi ni com ni per qve
Ni re no sai don me sove
E farai lo pos no·l sai far
E chan lo qvi no·l sap chantar
Mal ai c'anc om plvs sas no fo
E tenh malvatz ome per pro
E don asatz can non ai re
E volh mal celvi qve·m vol be
Tan svi fis amics ses amar
C'ancse·m pert qvi·m vol gazanhar
Ab celvi vavc qve no·m somo
E qver li can non a qve·m do
Per benestar svi ab iavfre
C'aisi sai far so qve·m conve
Qv'ev·m lev can me degra colgar
E chan d'aco don dei plorar.
Detorn me vai e deviro
Foldatz qve mais sai de Cato
Devas la coa·lh vir lo fre,
S'altre plvs fols no m'en rete
C'aital sen me fi ensenhar
Al prim qv'era·m fai foleiar
Drvtz ai estat vna sazo
Senes engan ab traizo
Ab orgolh ai clamat merce
A l'altrvi obs si com per me
Qv'estra mo grat cvt achabar
E qver so qve no·m volh donar
Domna sai ia no volh qve·m so
Ni si·m fai mal qve lo·m perdo
Si·s volia colgar ab me
A pavc no vos ivr per ma fe
Qve pro m'en faria preiar
Mas no·n dev om trop soanar
Si·m fezes ben en gazardo
Ev sai be trobar ochaizo
Per qve·l servizis s'i recre
Mas so d'aqvels derrers s'emple
Per malvestat cvdan levar
E mais valer per sordeiar
No sai de qve m'ai fach chanso
Ni com, s'altre no m'o despo
Qve tan fol a saber m'ave
Re no conosc qve m'aperte
Cela m'a fach oltracvdar
Qve no·m vol amic apelar
Ev cvt chavzidamen parlar
E dic so qve·m fai agachar
Ela·m pot en mo sen tornar
Si·m denhava tener en char
Si·m volqves amic apelar
Enqvers pogra mon sen cobrar |
Un sounet fa marrit e bon.
E sabe pas ges sus quete sujèt
Ni sus quau ni coume ni perqué.
E sabe rèn de ço que me souvène.
E lou farai bord que lou sabe pas faire.
E lou cante aquéu que lou saup pas canta.
Ai mau que jamai ome fuguè mai san.
E tene lou marrit ome per bon
E doune proun quand ai rèn
E vole de mau à-n-aquéu que me vòu de bèn.
Siéu tant ami fidèu sènso ama
Que sèmpre me perd qu me vòu gagna.
Vau em'aquéu que noun me sono
E lou recerque quand a pas de que me douna.
Pèr bonur, siéu `mé Jaufre
Qu'ansin sabe faire ço que me counvèn.
Me lève quand me déuriéu jaire
E cante d'acò que n'en dève ploura.
Autour e à l'entour me vau
destimbourla que-noun-sai pèr Catou.
Devès la coua, ié vire lou fren
S'un autre plus fòu noun me n'en retèn.
Aquéu sèns que me faguè ensigna
au coumençamen, aro me fai fouleja.
Calignaire siéu esta uno sesoun
Sènso engano ni traïsoun.
Em'ourguei ai demanda mercés
Au proufié d'autru ansin que pèr iéu
Que contre moun grat pensère acaba
E cerque ço que me vòu pas douna.
Sabe uno dono, ja vole pas que me soune.
Ni, se me fai mau, que me lou perdoune.
Se se voulié jaire `mé iéu
Quàsi vous jure, pèr ma fe,
Que me n'en fariéu proun prega.
Mai acò se dèu pas trop mespresa.
Que me faguèsse de bèn en guierdoun,
Saupriéu bèn trouba l'óucasioun
Pèr que lou service se rendeguèsse.
Mai se coumoulo soulamen d'eiço,
Pèr malounesteta pensant trachi
E mai valé pèr envili.
Sabe pas sus dequé me siéu fach un pouèmo
Ni coume, s'un autre me l'esplico pas
Que tant fòu me fai veni au sabé.
Counèisse rèn que me duerbe.
Aquelo m'a fa desbarja
Que me vòu pas apela ami.
Crese de parla sensadamen
E dise ço que me fai agacha
Elo me pòu tourna moun sèns.
Se me degnavo escari
Se me vouguèsse apela ami
Encaro poudriéu coubra moun sèns. |